Vierde wet van de Vrek: Al doende bespaart men

Ieder mens brengt de eerste tijd van het leven op de rug liggend door: luiers besmeurend, luid schreeuwend en de eigen omgeving tot waanzin brengend. Die eerste maanden lieve mensen, laten we eerlijk zijn, is een complete verspilling van tijd en energie. Menig ouder kijkt naar de recentelijk verworven baby en denkt: ‘Gaat dát later voor míj́ zorgen? Ga ik hier schoolgeld aan spenderen?’ Een terechte zorg op dat moment, het ziet er allemaal tamelijk hopeloos uit. Maar ziet, enkele jaren later is de veulpoeper meestentijds in staat om hangend in een klimrek de benen in de nek te leggen, een eigen gedachte te formuleren en kan het die gedachte, zowel sprekend als met de hand middels tekens die op papier gezet worden, communiceren met de omgeving. Halleluja!

De ontwikkeling die wij, individueel en naar eigen mogelijkheden, doormaken vind ik niet alleen fascinerend, maar ook ontroerend. Het geeft hoop en mogelijkheden. We worden graag betiteld als nieuwsgierig en leergierig. Hoe meer je weet, des te gemakkelijker leg je verbanden. Wanneer het gemak waarmee je dingen doet toeneemt ben je eerder geneigd verder te willen groeien. Dat gaat vrijwel vanzelf. Eerst lopen, dan fietsen op een driewieler, vervolgens de eerste sportfiets kopen en daarna de Tour de France winnen. Bergop. In 40 graden hitte. Zonder water. Met een lekke band. En een dikke trui aan omdat je vergeten was die uit te doen vanmorgen. En je zus zit ook nog eens achterop. Dan kom je erachter dat je de verkeerde fiets bij je hebt. En je had die fietstassen ook niet eerder opgemerkt.

Ter zake. We zien allemaal het belang van besparen in: de voordelen die het ons, het klimaat en de samenleving brengt behoeven geen betoog. En toch besparen we veel te weinig.  

Zodra we beloond worden voor ons goede gedrag wordt besparen een vanzelfsprekendheid. Net zoals het gemak waarmee u de tekens die u thans tot u neemt in één oogopslag woorden en betekenis laat vormen. Maak van besparen uw tweede natuur. Of een sport. Pierre de Coubertin wilde aanvankelijk een vierjaarlijks evenement houden dat ‘Olympisch Besparen’ zou gaan heten. Destijds was er, net als nu, nog geen sprake van overvloed bij het grootste deel van de mensheid. Daarom werd hem dringend geadviseerd om iets met spelletjes te organiseren. En zo kwam hij op het idee van de Olympische Spelen. Een dikke gemiste kans van die Pierre.

Bespaar op alles wat u in het dagelijks leven tegenkomt. Geloof mij (waarom ook niet): zónder in te leveren op comfort of levensvreugde kunt u élke dag geld besparen. U vindt alhier vele voorbeelden van bespaartips die u zullen stimuleren. Kies er een paar uit die u nog niet actief had gemaakt en ga aan de slag. U gaat geld overhouden en u zult merken dat het een leuke sport wordt om te doen. Door te doen gaat het u steeds gemakkelijker af en zal het enthousiasme, dat u toch al had want anders was u dit allemaal niet aan het lezen, en resultaat tot astronomische waardes stijgen.

👇Olympisch Besparen: Meedoen is belangrijker dan niets doen.👇